Ek sit hier met ‘n bollende wang vol malvalekker-vissie van my (steeds onbekende) weldoender wie se briefie vandag lees: “Ek is God se vissie. Al spartel ek op die oomblik WEET ek dat ek stewig vas is aan God se hengellyn.”
Dis so waar…ek spartel elke dag om daar by Little Company in te stap, maar vandag het ek ‘n jong man gesien wat ‘n groot gedeelte van sy mond verloor het wat ook op bestraling wag…en gisteraand het ek gelees van Reef Carneson, wat op die ouderdom van vyf maande met akute limfoblastiese leukemie (ALL) gediagnoseer is. LeRoy het die opmerking gemaak dat dit verstommend is om te weet hoeveel mense kanker het. Ons sien min van hulle, want ons is almal in en uit, maar toe ek gister my afspraak na ‘n ander tydgleuf wou skuif, moes ek hoor dat hulle weke vooruit vol bespreek is. Soveel pyn, soveel hartseer, soveel siek mense – dit ontroer my diep.
God is my sterkte; aan Hom behoort ek vir altyd – Psalm 73:26. En dit geld vir almal wat by hospitaaldeure instap…
Baie dankie vir die kuiertjie en die tuisgebakte beskuit, Louette!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment