Gloede! Vrydag 3/07/09

Ek voel stukke beter - Tamiflu is fantasties as dit betyds gedrink word en ek kan dit aanbeveel. Gewoonlik wag ek te lank voordat ek dokter toe gaan, maar hierdie keer het ek gou gespring en hard gebid vir herstel. Ek is dankbaar dat ek weer vol lewenslus en stoutigheid is.

Môre is my operasie reeds 4 weke agter my en hopenlik sal ek nie te lank meer loop soos 'n ou tannie wat 'n te stywe korset aanhet wat knyp nie!

Nou moet ek net leer om my gloede met grasie te hanteer...Almal wat my goed ken weet dat ek eintlik al my lewe lank gloed, maar hierdie sjirurgiese menopause simptoom is 'n hitte van 'n ander gradering. Ek het 'n gediggie geskryf om te probeer beskryf hoe die gloede voel en het my geskeur vir LeRoy se verduidelikings oor wat ek hier beskryf... :-)

Jy is hier…
Jy maak my wakker
Kook, borrel, kook, borrel stadig, stadig, stadig op, op, op …
soos warm lawa tot jy die kruin bereik.
Gooi af, maak oop, trek uit!
Jy loop oor…in kokende, warm, nat slierte
loop jy weer stadig teen my af
en eb weg…
Trek op, maak toe, trek aan!
Dis winter, dis koud…

Die vreugdes van vrouwees!

Geniet die naweek - ek sien daarna uit om 'n paar dierbare vriende te sien. Wees goed vir jouself en jou geliefdes en maak die meeste van elke gesonde dag.

Bietjie beter Woensdag 1/07/09

We have thousands of opportunities every day to be grateful: for having good weather, to be able to sit in such a beautiful room on such comfortable furniture, to have slept well last night, to be able to get up, to be healthy, to have enough to eat. ... There's opportunity upon opportunity to be grateful; that's what life is.

Brother David Steindl-Rast

Die begin van die tweede helfte van die jaar... Ek was meer as die helfte van die eerste 6 maande van die jaar siek – dit kan net net beter gaan!

Ek voel bietjie beter vanoggend - die medikasie en die stomer het gehelp en ek is baie dankbaar daarvoor. Ek hoes net my longe uit en dit bemoeilik slaap.

Baie dankie vir almal se "Sterkte met die bestraling" wense en jammer dat ek so stil was. Ek het ons internet-tyd met al my tuisgebruik opgebruik en moes wag vir die nuwe maand. My eerste bestraling begin eers Dinsdag 7e Julie om 15:45.

Goeie vriend André het 'n week se tyddeel by Kiara Lodge vir ons aangebied en ek fokus nou op die lekkerte van dié naweek wat voorlê. Ongelukkig mag ek die bestralingsessies nie onderbreek nie en kan nie 'n week weggaan nie, maar my 4e sessie is Vrydag 10 Julie vroeg gedagboek sodat ons daarna rustig kan deurry en dalk eers by Clarens aandoen. Ons sal dan ook weer laat in Pretoria moet terug wees die Maandag - net betyds vir sessie 5.

Die seën van goeie vriende in 'n mens lewe is steeds 'n groot dankbaarheid! Ek weet ek sê dit so baie, maar aan die einde van die dag is dit tog al wat werklik van waarde is in die lewe. En vir almal van julle wat vandag hartseer is of bekommernisse het - ek bid nou weer vir julle, want ek het baie tyd!

'n Besonderse troosvers vir my en vir jou: ...wie op die Here vertrou, dié omvou Hy met sy liefde. (Psalm 32:10)

Griep Dinsdag 30/06/09

Siek, siek, siek... Dokter toe en terug met pille, pille, pille... Ek het griep. Slaap, slaap, slaap...

Een van die dag se hoogtepunte was dat LeRoy my die heel laaste keer ingespuit het, maar ek moet erken dat ek hartseer en tranerig daar gelê het, want ek is so moeg van siek en seer wees. My tweede hoogtepunt was die aandete (met groente) wat liewe Marié vir die twee siekes gebring het en die druiwe van Lynette en André. Baie, baie dankie…

Nie my beste dag nie…

Opgemeet Maandag 29/06/09

Ons naweek was baie rustig, want my hoofverpleër, LeRoy was baie siek en is Saterdag dokter toe – hy het brongitis.

Vanoggend is ons twee vir die eerste keer na Little Company of Mary se onkologie-afdeling toe. Dit lyk of hulle baie tevrede pasiënte het – die toonbank is van hoek tot kant toegepak met Dankie-sê kaartjies…

Ek is kom haal en moes op ‘n smal bankie lê en is heen en weer geskuif om my middellyn te bepaal. Dit is nou amptelik – ek is skeef! Hulle moes weer en weer aan my kom trek, aangesien ek blykbaar meer op my linkerkant lê. Die bankie beweeg outomaties heen en weer, die enjin brul in my ore en ‘n geel liggie flikker en piep-piep-piep terwyl die skandering gedoen word.

Ek het verskriklik koud gekry en het gelê en bewe daar en voel sedertien of ek ook siek is…My kop is seer, ek voel warm, maar kry koud en ek sluk-sluk heeltyd aan ‘n skielike knop in my keel. Agggg neeee…., dalk het LeRoy se kieme nou tog oorgespring na my toe!

Die bestraling sal eers die 7e Julie ‘n aanvang neem. Hulle is blykbaar besonder besig en dit gee my verdere kans op herstel. Ek mag nou nie meer bad nie, want ek is met merkers orals op my bekken en heupe gemerk en die merkies mag nie afgewas word nie. Ek mag ook glad nie met seep naby hierdie gedeelte was nie – die water mag slegs daar afloop. Hierdie keer is ek darem uitgereik met ‘n inligtingsbrosjure en ek moet die voorskrifte daarin noukeurig volg.

Ek voel vanaand fisies triestig en het reeds ‘n afspraak met ons huisdokter gemaak vir môre – ek hoop ons kan hierdie verkoue-kieme vroegtydig stuit!

Terwyl ek daar gelê het vandag, het ek die teksvers wat ek per sms gekry het, oor en oor herhaal: “Toe het ek moed geskep, omdat die hand van die Here my God oor my was.” Esra 7:28.

Rustige dag Vrydag 26/06/09

Vroegoggend lees ek in Beeld van Michael Jackson se dood. Tragies, soveel talent, soveel roem, soveel geld en steeds bitter eensaam…Ek was baie lief vir sy vroeë liedjies soos Ben en One day in your life. En ek wonder...het hy ooit die groot Trooster geken?

Baie oproepies - dankie Clarisse, Gloria, Heleen, Elsa, Marianne, Lynette, Faan.