Friday, June 12, 2009

Geduld, O geduld! Vrydagmiddag 12/06/09

Dr. Snyman is baie beïndruk met my vordering en sê dat hy my juis so gou ontslaan het omdat ek so vinnig op die been was en die hospitaalgange bewandel het. Dit is môre eers 'n week gelede wat ek geopereer is en my steke en kramme is reeds uit en ek drink geen pynmedikasie meer nie. Hy sê vir so 'n klein vroutjie is ek besonder sterk. Wat is die spreekwoord...klein botteltjies, groot gif, of hoe? ;-)

Ongelukkkig is die resultate van my limfnodes nog nie beskikbaar nie. Daar is tussen 20 en 30 verwyder en hul word individueel ontleed en selfs dwarssnitte van hulle gemaak en ek sal langer geduldig moet wees tot Woensdag toe. Ek lees vanoggend in Beeld dat oud-lt.kol. Wynand du Toit sê dat die grootste les van sy lewe geduld was - "’n Mens moet konsentreer op die goeie van die lewe en lesse leer uit die slegte."

Goeie raad en wyse woorde en ek sal dit ook moet volg.

Uitslag van limfnodes? Vrydagoggend 12/06/09

Vanmiddag word my 32 kramme uitgetrek - dit moes eintlik eers Maandag uit, maar my ginekoloog gaan die langnaweek weg (het skoon daarvan vergeet!). Hy het voorgestel dat LeRoy dit sommer doen, maar daarvoor het hy nie kans gesien nie, en ek neem hom ook nie kwalik nie. Ek weet mos nou my mansmens is nie in die wieg gelê om dokter-dokter te speel nie - al doen hy onder omstandighede nie te sleg nie.

Hopenlik sal ons ook die uitslag van die patalogiese ontleding van my limfnodes kry. Ons het albei baie moed dat die uitslag gerusstellend sal wees. Thea het vir my so 'n mooi briefie geskryf: "Geloof is geen towerformule waarmee ons die ervarings wat ons nooit vir onsself sou kies kan afweer nie, maar die krag wat ons in staat stel om stappie-vir-stappie deur elke dag te gaan". Dit is vir my pragtig en dit is hoe ek hierdie dag en die uitslag tegemoetgaan - met Sy krag stappie-vir-stappie!

My siektejaar was vir my 'n geweldige skok - juis omdat ek so gesond leef en ek probeer dit elke dag nog stukkie stukkie verwerk. Ons eet gesond en oefen gereeld en boonop is ek een van die min vroue wat ELKE jaar ginekoloog toe gaan en elke voorgestelde prosedure gereeld doen, bv beendigtheidtoetse, mammogramme ens. My oproep vir elkeen van my vriendinne wat hierdie lees is dus:
  • Wanneer laas was jy by die ginekoloog?
  • Luister jy na jou liggaam en herken jy die eerste tekens van onraad? Maak tyd vir jouself en moenie sloer met iets wat ongewoon is nie.

Al kan my ervaring vir slegs EEN van julle 'n verskil kan maak, sal dit wat ek moes deurmaak sinvol wees. Ek hou julle op hoogte van die uitslag!

Thursday, June 11, 2009

Siekte en finansies Donderdag 11/06/09

Laat ek my boosheid wegskryf, want ek dink nie dis goed vir my nie! Ek het vanoggend reeds twee oproepe en 'n epos ontvang oor verskillende mediese rekenings - sommiges nuut en ander nog oor vroeër se eskapades (hoekom kontak hulle my nou eers?) wat deur die mediese fonds (Keyhealth) terugverwys is. Ek moes tot hoor dat my eerste (en enigste) afspraak met dr. Snyman nie betaal gaan word nie, aangesien ek nie vooraf magtiging vir die sonar gekry het nie. Dit was my eerste ondersoek nadat ek gehoor het van die endometrium kanker en onder omstandighede sekerlik geregverdig?

Om te siek te wees is vandag 'n duur affêre. Ek voel persoonlik besonder in die steek gelaat deur ons mediese fonds en kan nie wag om van fonds te verander nie. Maar daarvoor sal ek gesond moet wees en môre se uitslag in my guns moet wees. Ek wil nie langer 'n gesondheidspad met hulle stap nie...

Verder gaan dit goed - ek slaap net baie sleg. In die dag is daar baie dinge (en liewe mense) wat my aandag van my lyf aflei, maar die donker stilte in die aande is nog nie my vriend nie. Ek het 'n lastige hoesie ontwikkel en hoes en maagsjirurgie rym ook nie! Die ongewoon snerpende koue hou my dus stil gevange in my warm kamer en bed - baie ongewoon vir my.

Wednesday, June 10, 2009

LeRoy is gevaarlik met 'n inspuiting! Woensdag 10/06/09

Ek steun ongelooflik op LeRoy - hy het my elke dag kom help bad in die hospitaal en die belangrikste - kom assisteer om die Mediven Thrombexin sykousies aan te trek. Dit was ons albei se eerste kennismaking met hierdie styfpassende kouse en ons was sekerlik nogal materiaal vir "Candid camera"! Vir die van julle wat hierdie unieke ervaring nog gespaar is, die sykouse is bitter styf en 'n mens moet jou storie ken met die aan- en uittrek. Maar ek dink ons het nou gisteraand die geheim ontdek en rol dit aan en af en LeRoy knyp my nie meer (heeltemal) so pimpel en pers nie!

Maar ek is gister nog 'n "verrassinkie" meegedeel - ek moet elke dag vir die volgende 3 weke ingespuit word met Clexane. Ek is nie lief vir naalde nie en kyk gewoonlik nie hoe ek ingespuit word nie. Ek ervaar dit is makliker om op iets anders te konsentreer en ek verplaas myself gewoonlik as so 'n sessie aanbreek. LeRoy was nooit by toe mediksie toegedien is nie en het geen ondervinding van hoe om 'n inspuiting toe te dien nie. Gisteraand het ek en hy redelik onbeholpe na mekaar en die inspuiting gekyk...en besef een van ons moet dit doen! (Hierdie twee onplesierighede is om beroerte te verhoed, want sê dr Snyman, "dit sal jammer wees as ons jou gesond operereer en jy nou beswyk aan 'n bloedklont deur jou hart of longe"!)

LeRoy het darem 'n verduideliking by die hospitaal se apteek gekry asook 'n oefenkussinkie van leer wat hy met groot beslistheid toegetakel het en my in koue rillings laat uitslaan het. Ek dog nogal hy speel, maar toe die oomblik aanbreek was dit presies wat hy gedoen het! Ek sit nou hier en skeur myself van die lag, want dit was baie snaaks - al was dit ook seer. Hy het daardie naald met soveel mag en mening (en so skielik!) in my geslaan asof my maag 'n ballon is wat hy met mening wil prik! Ter verdediging was dit darem sy eerste poging en hy het beloof om dit vanaand met minder geweld te doen...Ai..., die ondervindinge wat ons twee nou darem saam opdoen!

Dis knus in die bed en my sus het kom bederf met koekies en tee. Ek het min pyn (behalwe as ek op my linkersy lê) en gaan effens met die pynmedikasie om. My maag is erg geswel en lyk of dit aan iemand anders moet behoort, maar verder gaan dit baie goed met my, dankie!

Huistoe! Dinsdag 9/06/09

'n Bloedsweetdag - my departemente Waterwerke en Riolering gee nie heeltemal samewerking nie en ek is op en af in die hospitaalgange om my lui derms oefening te gee! Ek loop vas in baie bekendes - Dr Heyns (wat my maag gedoen het). Hy en dr Snyman het my glo reeds telefonies na die operasie bespreek en hulle hou goeie moed dat die uitslag positief gaan wees. Dr. DeHandschutter wat my ingepas en die diagnose gemaak het is baie verbaas om my in Pretoria-Oos te sien - sy het verwag dat ek by Femina sou wees. Sy wou selfs vir my kom kuier en kom sit toe summier op my bed om eers die jongste nuus te hoor!

Ek het 2 wonderlike kamermaats bygekry gistermiddag en ons het heerlik gekuier. Suster Bobby Ackermann (wat ek Suster "Popular" gedoop het) was met my vorige operasies die suster wat my opgepas het in die herstelkamer en sy het my dadelik herken. Ek kon haar natuurlik nie onthou nie. 'n Parmantige spinnekop het haar gebyt en aangesien sy 'n knievervanging gehad het, was die septiese wond aan haar been 'n groot bekommernis. Sy moes binne-aarse medikasie toegedien word en omtrent die hele hospitaal se personeel het kom inloer en haar moed inpraat. Mariette Holthauzen van Bethal was baie dapper alleen daar vir mediese toetse, want haar man moes terug plaas toe. Maar tussen al die prosedures deur het ons drie geklets soos net vrouens kan! En dit was goed vir my en ek het weereens besef hoe die Here ook deur mense werk.

Dr. Snyman het na 'n vinnige ondersoek vir my gevra of ek ontslaan wou word en my antwoord was natuurlik dadelik ja! En sodoende kon ek self eerstehands die eerste snerpende koue van Gauteng beleef toe LeRoy en sy kollega my kom oplaai het.

Thanks to the twins, Danielle and Tracy Steenkamp the biokeneticists from the UP gym who were my first visitors. They are the most caring (and attractive - guys, what's wrong with you? They're still single, grab them up!) girls and I love them to bits! Ds Anton het ook kom inloer al het hy self ook 'n dokter nodig. Dankie aan almal vir blomme, kaartjies, sms'e, oproepies en jul gebede. Ek voel weereens toegedraai in 'n warm wolkombers van liefde!

Dankie Liefie, my ou Staatmaker, Steunpilaar en Sterkte! Suster Bobby vertel van die aantreklike man wat Saterdag ingestap het in die herstelkamer om sy vrou te soek....en hy is toe myne!

Monday, June 8, 2009

Steeds aan die beter word Maandag 8/06/09

Kom so pas terug van die Baas af. Alles gaan goed en sy is vinnig besig om te herstel. Die lewe en "sparkle" is weer terug in die oe. Verskoon tog die aanhaling - kon nie aan 'n gepaste Afrikaanse woord dink nie. Ek was vanoggend redelik vroeg daar - gou gaan help met die Bad en dies meer. Deel van die besoek wat ek natuurlik baie geniet - maar kan nie te veel daarop ingaan nie. Die Baas gaan die nog seker een of ander tyd deurgaan.

Terwyl ek vanaand daar was, het die Prof Louis Snyman (Operasie gedoen het) ook ingeloer. Hy is baie beindruk en tevrede met haar vordering en herstel. Sy kom Woensdag huistoe. So van dan af gaan ek meerendeels van die huis af werk om haar in die aanvanklike hersteltyd by te staan.

Die weefsel wat verwyder is, is gestuur vir patalogiese ontleding. So ons wag nou vir die uitslae, wat enige dag na donderdag bekend sal wees. So al het die hy geen ooglopende tekens van kanker in die bekken en algemene operasiearea gesien nie, beteken dit nie dat ons geheel oor die hond se stert is nie. Alhoewel hy in Onkologiese Ginekoloog is - kan mens seker aanvaar hy weet waarvoor om te kyk en hoe om dit te kan identifiseer. So vir myself - glo ek hom tot anders bewys.

Vir eers genoeg vir nou. Het werk om te doen. Sal weer more-aand terugvoer gee. Liefde en Groete aan almal wat Elsabe so mildelik met julle oproepe, sms en kommentaar ondersteun.

Tydelike Skriba. LeRoy

Sunday, June 7, 2009

Herstel Sondag 7/06/09

Die mens se liggaam, sy vermoe om trauma te beleef, absorbeer en verby dit te beweeg is darem merkwaardig. Gister was Elsabe in geweldige pyn, soos mens kan verstaan - dit is nie net 'n uitwendige sny nie maar ook groot inwendige sny en verwyder van weefsel. Die impak daarvan op die liggaam is geweldig groot en ek kon dit ook gister baie duidelik sien. Die pynpomp (Pyn Medikasie) het haar gehelp om die pyn te hanteer en deur die ergste van gister te kom.

Toe ek laasnag daar weg is was sy hoogs onder die invloed van die medikasie en het soos gese, meerendeels geslaap. Gegewe die agtergrond het ek eers vanoggend by die Kerk gehelp om die kospakkies vir Claremont/Danville projek in die trokkie te laai, waarna ek met die Gemeentefees se reelings gehelp het. Vas oortuig dat Elsabe nog diep slaap en ek haar nie te vroeg wou pla nie.

Groot was my verbasing toe ek teen 13:00 by die hospitaal aankom, reeds in die moeilikheid, omdat ek nog nie daar was nie, om te sien dat sy reeds regop in die bed is, die kateder en drip en die pynpomp reeds verwyder was. Die pynmedikasie word nou oraal toegedien en is op aanvraag - so net as sy daarvoor vra. Sy is nogsteeds in baie pyn, maar dit is meer hanteerbaar as gister.

Wyl ek daar was het sy reeds die eerste keer gebad. Ek is beindruk met haar vinnige herstel en verwag dat sy seker net tot Dinsdag in die hospitaal sal bly - sal maar moet sien wat die Dr se. Vir diegene wat vandag gebel, en gesms het - baie dankie - ek het julle boodskappe van sterkte en voorspoed aan Elsabe oorgedra. Ek aanvaar sy sal elk bedank sodra sy weer op die been is.

Groete. Tydelike Skriba. LeRoy