Laaste uitwendige bestraling Vrydag 14/08/09

Uiteindelik het hierdie dag aangebreek! Ek was reeds voor 6:00 wakker en het soos ‘n kind gevoel wat uitsien na ‘n partytjie; het ook vroeg opgestaan en aangetrek. My beste vriendinne en grootste troosters het sedert gister laer getrek om my met oproepies, smse, kuiers, eposse en bederfies vir oulaas te bemoedig. Voel hulle ook die afwagting…tel hul saam my die sekondes af na 11:30?

Dankie Here…ek is SO dankbaar hierdie beker is nou leeg. Die bestraling was vir my ‘n emosionele en fisiese slagveld. Ek het hierdie afgelope week amper ‘n kilogram gewig verloor, maar in die geheel gesien darem nie te veel nie. Dit is eintlik verbasend dat ek nie meer verloor het nie, want ek het geen eetlus meer nie en het baie gesukkel om die afgelope week te eet. Mmmm, sal regtig aan LeRoy se repertoire moet werk…as kok het hy nog groeipotensiaal… :-)

Ek sien so uit na….

• die weelde van ‘n bad…ek wil hierdie bestralingsmerke van my afskrop!
• die einde van die pyn, gekriewel en derm-manewales…
• my eerste happie kaas, volkoring of saadbroodjie, mielies, pizza, rou groente, ertjies en ander groen groentes, vrugte (buiten gerasperde appel en piesang), witsous, geurmiddels in my kos en SJOKOLADE!
• uiteet, fliek en minder huisgebonde te wees;
• myself voel…

Nog een wekie se bulte…nog een wekie se herstel…Binnekort is Elsabé weer terug!

Bestraling 27 om 11:30 Donderdag 13/08/09

Die pynbom het tydelik gehelp vir die pyn, maar laat my ongelooflik sleg voel. Ek is nie ‘n groot voorstaander van medikasie nie en gebruik verkieslik my lewe lank die minimum.

My vel het nou op plekke begin verkleur van die bestraling – sulke eienaardige bruin, warm kolle. Ek het eers geskrik toe ek dit sien, maar die inligtingsbrosjure het gewaarsku dat dit kan voorkom.

Lente het nou ook in my begin nesskop…die vernuwing in die natuur vind ook weerklank in my…Nog net een dag se bestraling wat voorlê, dankie liewe Heer!

Klop-klop...klop-klop...Donderdagoggend 13/08/09

Om pyn in die nag te ervaar is 'n eensame paadjie...klop-klop, klop-klop...Jy luister hoe jou man langs jou slaap en rustig asemhaal, jy hoor die nuwe koue front ruk en pluk aan die boomtakke voor jou slaapkamervenster. Maar al waarvan jy eintlik bewus bly is die klop-klop, klop-klop in jou onderlyf. Jy skuif versigtig van posisie, maar dit maak geen verskil nie...klop-klop, klop-klop...Jy onthou die pynpille...Die bom wat jy verlede week gekry het en slegs een keer gedrink het, want een van die newe-effekte is naarheid (nee...nie al weer nie!) en die enigste keer wat jy dit gedrink het, het die bom jou 'n uitklophou gegee. Boonop mag jy dit nie op 'n leë maag drink nie...Ai, sal jy weer kan slaap? Klop-klop, klop-klop....Hoe laat is dit nou?

Jy lê en wik en weeg amper 'n uur lank...klop-klop, klop-klop...en staan dan maar saggies op. Soek jou pantoffels, kamerjas, kombersie in die donker en maak stilletjies die kamerdeur toe. Jy maak vir jou tee en eet van die nuwe beskuit wat jou man gister vir jou gekoop het - die wittes sodat jou arme derms (hopenlik) nie weer aapstuipe kry nie. Die bom staan langs jou - hy sal laaste aan die beurt kom. Jy hoop daar is genoeg beskuit in jou maag, jy hoop die bom gaan jou nie te sleg laat voel nie - jy sluk die bom weg. Klop-klop, klop-klop....tyd om terug te sluip kamer toe.

Jy sal môre weet of dit die regte besluit was...Klop-klop, klop-klop....

Bestraling 26 om 11:30 Woensdag 12/08/09

Vandag se sessie het besonder lank geneem omdat daar weer X-strale van my geneem is en nuwe merkers aangebring is. Die laaste drie dae word daar op 'n kleiner area gefokus en my bobuik en derms gaan darem nou "rus". Ek moet erken dat ek nie meer vashouverse het nie, ek lê net ek dink "Here, Here...!"

Daar is dus slegs twee dae oor...net twee dae hiervan in elk geval...Ek kan dit doen. Ek is seker ek kan dit doen. Dis nie so erg nie, Elsabé - dis niks! Ek KAN dit doen!

Gisteraand het 'n vriendin van my se seun wat vir die Here wil werk met sy drie vriende by ons huis opgedaag - spesiaal om vir my te bid. Dit het my diep ontroer - sulke jong vroeë twintigs kêrels...Dit bly vir my wonderlik om elke dag te beleef hoe die Here my aan Sy teenwoordigheid herinner deur mense...Soms mense wat ek nie eers ken nie, soms mense wat ek nie goed geken het nie, soms liewe vriende wat reeds 'n lang pad met my stap. Baie dankie vir jul elkeen - wees verseker dat elke boodskappie, sms, epos, oproep, besoekie en etetjie of blykie van liefde en omgee meer waardeer word as wat my woorde hier kan blyk.

Bestraling 25 om 11:30 Dinsdag 11/08/09

Ek is aan die brand en ek bedoel dit nie op die wyse waarop ons na flinke en vlytige werkers verwys nie! Ek moes die naweek iets geëet het waarvan my derms nie gehou het nie, want hulle het gerebelleer vanaf Saterdagmiddag dwardeur twee nage heen tot Maandag toe. Nodeloos om te sê dat ek dus nie vars, vrolik en opgewek hier sit nie. Die lys van wat ek mag eet is veel korter as die lys wat ek nie mag eet nie en ongelukkig wil ek nie meer eet nie. Dis met die grootste moeite wat ek iets inforseer. AL wat my nou aan die gang hou is die gedagte dat die aanslae op my sagte weefsel en buik Vrydag einde gaan kry….

Ek het ook die besonderhede van my volgende sessie bestralings uitgeklaar. Daar gaan gelukkig net 3 bestralings wees en ek beoog om dit ook so gou moontlik verby te kry. My eerste tentatiewe afspraak is dus volgende Dinsdag…as my lyf dit kan hanteer. Sy beter, want ek het besluit hierdie mini-oorlog in my lyf moet nou net einde kry…ek is op, ek is klaar… ek is...