Ons naweek was baie rustig, want my hoofverpleër, LeRoy was baie siek en is Saterdag dokter toe – hy het brongitis.
Vanoggend is ons twee vir die eerste keer na Little Company of Mary se onkologie-afdeling toe. Dit lyk of hulle baie tevrede pasiënte het – die toonbank is van hoek tot kant toegepak met Dankie-sê kaartjies…
Ek is kom haal en moes op ‘n smal bankie lê en is heen en weer geskuif om my middellyn te bepaal. Dit is nou amptelik – ek is skeef! Hulle moes weer en weer aan my kom trek, aangesien ek blykbaar meer op my linkerkant lê. Die bankie beweeg outomaties heen en weer, die enjin brul in my ore en ‘n geel liggie flikker en piep-piep-piep terwyl die skandering gedoen word.
Ek het verskriklik koud gekry en het gelê en bewe daar en voel sedertien of ek ook siek is…My kop is seer, ek voel warm, maar kry koud en ek sluk-sluk heeltyd aan ‘n skielike knop in my keel. Agggg neeee…., dalk het LeRoy se kieme nou tog oorgespring na my toe!
Die bestraling sal eers die 7e Julie ‘n aanvang neem. Hulle is blykbaar besonder besig en dit gee my verdere kans op herstel. Ek mag nou nie meer bad nie, want ek is met merkers orals op my bekken en heupe gemerk en die merkies mag nie afgewas word nie. Ek mag ook glad nie met seep naby hierdie gedeelte was nie – die water mag slegs daar afloop. Hierdie keer is ek darem uitgereik met ‘n inligtingsbrosjure en ek moet die voorskrifte daarin noukeurig volg.
Ek voel vanaand fisies triestig en het reeds ‘n afspraak met ons huisdokter gemaak vir môre – ek hoop ons kan hierdie verkoue-kieme vroegtydig stuit!
Terwyl ek daar gelê het vandag, het ek die teksvers wat ek per sms gekry het, oor en oor herhaal: “Toe het ek moed geskep, omdat die hand van die Here my God oor my was.” Esra 7:28.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment