Ons laaste foto saam - geneem tydens my verjaarsdag 12 Oktober 2008Dit was my begeerte om my pa môre reeds te begrawe en ek en LeRoy het dit so oorgedra aan die begrafnisondernemers gisteraand. Hulle het my verseker dat dit geen probleem sal wees nie. Ek besef dis baie vinnig en dat sommige van my vriende nie die begrafnis op sulke kort kennisgewing sal kan bywoon nie, maar ek wil graag afklim van hierdie emosionele skoppelmaai.
En ten spyte van LeRoy (en ander) se weifelings stem goeie vriend Kobus dadelik op kort kennisgewing in om die begrafnis waar te neem. Liewe Louette en Johann maak werk van die begrafnispolis en LeRoy ry deur met die besonderhede van die begrafnisbrief wat ek in die vroeë oggendure beplan het. Voor ek gaan stort besef ek dat ek vergeet het om hom te herinner dat ons self 'n orrelis moet reël. Ek bel hom, maar kry geen antwoord nie. Terwyl ek stort bel Johan Dednam - 'n begaafde musikant en orrelis wat ek en LeRoy ontmoet het jare gelede toe ons dansless by hom geneem het. (Ja, ons kan nogal lyf swaai, hoor!) Toe ek sy stem hoor bars ek in trane uit - die Here het self die orrelis voorsien - hy is beskikbaar môre.
Hoe kan ek dan anders as om te glo dat alles ten goede meewerk?
Die begrafnis is môre om 11:00 by Harmonie-Oord in Sunnyside waar my pa die (amper) afgelope twee jaar so gelukkig gewoon het. Hy kon nooit uitgepraat raak oor al die skenkings wat hulle daar gekry het nie en hy het altyd gesê dat ons die regte ding gedoen het om hom daarheen te skuif. Dit was soveel nader en ons kon vinnig by hom uitkom in tye van nood soos wat die afgelope ruk die geval was.
Dankie aan julle almal vir julle troos, gebede en bemoediging via oproepe, e-posse, sms of persoonlike besoeke. Woorde ontbreek om ons dank te betuig. Wat kan ons sê? Dis liefde in werking!
Ek sluit af met die woorde van my pa se gunsteling lied - Solitaire - die woorde spreek vanself. Hy het altyd so graag daarna geluister as hy kom kuier het. Pappa, nou is jy nie meer alleen nie!
There was a man, a lonely man
Who lost his love through his indifference
A heart that cared, that went unshared
Until it died in his silence
And Solitaire's the only game in town
And every road that takes him, takes him down
And by himself, it's easy to pretend
He'll never love again
And keeping to himself he plays the game
Without her love it always ends the same
While life goes on around him everywhere
He's playing Solitaire
Another day, a lonely day
So much to say that goes unspoken
And through the night, his sleepless
eyes are closed, his heart is broken
And Solitaire's the only game in town
And every road that takes him, takes him down
And by himself it's easy to pretend
She's coming back again
And keeping to himself he plays the game
Without her love it always ends the same
While life goes on around him everywhere
He's playing Solitaire
A little hope, goes up in smoke
Just how it goes, goes without saying
Solitaireee
And by himself it's easy to pretend
He'll never love again
Ohhh
And keeping to himself he plays the game
Without her love it always ends the same
While life goes on around him everywhere
He's playing Solitaire Solitaire, Solitaire
No comments:
Post a Comment