'n Uitmergelende dag! 5:00 wakker en ek was die hele dag so gespanne. Ek weet nie of ek iemand moet vertel wat gebeur nie en of ek eers moet wag om bevestiging te kry van wat aan die gebeur is. 12:00 was ek en LeRoy by Little Company en toe vra hulle ek moet 'n liter jodium drink - 'n glas elke 15 minute. Dit het baie sterk na anys gesmaak en was moeilik om te drink. Ek het myself net heeltyd herinner aan die rooi lekkergoedjies wat my ma as kind altyd vir my in Johannesburg as bederfie gekoop het. Dit was toentertyd in papiersakkies toegedraai en ek was altyd so opgewonde as sy daarvan huistoe bring. Ek het die Jodium nie stadig gedrink nie, net gesluk, sluk, sluk...Wag, wag, wag vir die horlosie om die volgende 15 minute af te tik en dan gee LeRoy weer die glas aan: "Drink poppietjie.." (een van sy naampies vir my). Sluk, sluk, sluk, wag, wag wag, sluk, sluk, sluk, wag, wag, wag.
Na 'n uur en 'n propvol blaas word ek toe nader geroep en moet ek myself weer in daardie jurkies klee. Ek het gelees dat die sukses van die skanderings afhang van hoe stil 'n mens kan lê en het besluit om my beste te probeer. Gelukkig is dit nie regtig 'n tonnel nie, maar wel 'n ronde koepel. Jy word in en uit beweeg en gevra om asem te haal of diep asem op te hou. Dan word 'n mens weer 'n tweede keer met jodium ingespuit wat 'n vreemde ongemaklike, warm sensasie tot gevolg het - reg deur jou lyf. Ek het lekker tye gevisualiseer...ek en LeRoy op die strand, ons twee op die motorfiets aan die ry, ry, ry en het my teksvers wat ek die oggend gekies het toe ek alleen was probeer herroep: "Die Here is regverdig. Hy het die mense lief wat regverdig en opreg handel, en Hy sal by hulle wees" Psalm 11:7.
My huisdokter, dr. Moolman het my laat weet dat ons twee om 16:15 by haar spreekkamer moet wees om die uitslae te bespreek. Die tyd het baie stadig verby gegaan...ek en LeRoy het onsself maar besig gehou in die studeerkamer tot dit tyd was.
Dr Moolman het spesiaal ingekom om die gefakste verslag te lees, maar ons was voor haar daar. Sy't die verslag opgeraap, ons spreekkamer toe geroep en begin lees. Die tyd het weer vir my stil gestaan...en toe slaak sy 'n sug van verligting en sê dat dit baie beter klink as wat sy vermoed het. Sy was baie bekommerd dat ek lewerkanker het (wat dui op uitsaaiing van kanker op 'n ander plek) , maar die verslag dui aan dat die gewassies dalk net verkalkte letsels is (wat hul steeds nie kan verklaar nie). Maar..., daar is wel tekens van 'n massa of in of langs my maag. Sy het voorgestel dat ek Maandag 26 Januarie vir 'n gastroskopie gaan om vir eens en altyd te weet wat aangaan. Ek en LeRoy is toe amper verlig daar weg..., want ek het NET 'n gewas in my maag!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment